zapiski admina

Arduino... Rapsberry Pi...

Na wstępie kilka zdań czym są obydwie platformy. Skąd takie pytanie na początek?
Stąd, że kiedyś myślałem, że jest to niemalże to samo.
No i okazało się, że się myliłem... (to jedna z tych niewielu chwil w życiu kiedy się do tego przyznałem ;)

Tak więc.

Część z latarek, które opisuję na łamach niniejszego bloga podlega surowej ocenie moich koleżanek z pracy (pozdrawiam Agnieszkę i Jadwinię :)

Dlaczego? - wiadomo, że to co podoba się mężczyźnie, niekoniecznie musi znaleźć upodobanie w guście kobiety. A w końcu lepiej wiedzieć, czy wobec nowo zakupionej latarki będzie można liczyć na przychylność piękniejszej połowy, czy też w momencie kiedy zakup wyjdzie na jaw, trzeba będzie zastosować wobec kochanej sztuczkę, którą one często stosują wobec nas, tj. z powagą na ustach stwierdzić "nowa latarka? - jaka nowa... ona ma już kilka lat..." ;)

Ja nic nie podpowiadam, ale jeżeli Wasze małżeństwo / narzeczeństwo miałoby ucierpieć z powodu latarki, to może lepiej zastosować tego typu kłamstwo (nieeee, to złe słowo) "manewr taktyczny"? ;)

Olight M1T Raider na tle Leathermana Wave

Firma Olight zaprezentowała niedawno dwa modele latarek, bardzo podobnych do siebie z wyglądu, ale różniących się kilkoma istotnymi szczegółami, jak np. rodzaj zasilania, zastosowana dioda, no i oczywiście moc. Łączy je za to grip (rączka) w nowym stylu oraz wyłącznik umiejscowiony z tyłu obudowy.

Olight M1T Raider - zdjęcie producenta

Olight i3T EOS - zdjęcie producenta

Podstawowe różnice pomiędzy Olight M1T Raider i Olight i3T EOS

	Olight M1T Raider	Olight i3T EOS
Zasilanie	1 x CR123A/RCR123A	1 x AAA(R3)
Dioda	Luminus SST40 CW	Philips LUXEON TX
Tryby świecenia	500 lumenów (~300 lumenów) - 2 godziny 5 lumenów - 100 godzin	180 lumenów - 21 minut 5 lumenów - 16 godzin

Ponadto obydwie latarki posiadają tylko dwa tryby świecenia - bez ukrytych trybów turbo, czy SOS.
Jak więc widać mamy tutaj do czynienia z jedną koncepcją, zrealizowaną w dwóch wariantach.

A jaka to koncepcja?

Lumintop C01 na kierownicy roweru Unibike Zethos

Sezon wakacyjny w pełni, a w związku z tym część Was wykorzystuje rowery bardzo intensywnie;  rano, w południe i wieczorem. Ale czy na wieczór i noc zadbaliście o odpowiednie oświetlenie?

Nie mam tu na myśli lampeczek mrugających w mniejszy lub większy sposób. One są bardzo ważne, bo czynią Was widocznymi w ciemności. Ale czy dysponujecie światełkiem, które spowoduje, że nie tylko Wy będziecie widoczni, ale także będziecie widzieć dokąd jedziecie?

Jeżeli dopiero szukacie światełka, które mogłoby Wam rozjaśnić ciemność, to polecam niniejszy tekst, ponieważ przyjrzymy się w nim produktowi firmy Lumintop o oznaczeniu C01.

Można by było rzec "kolejna lampeczka" na rower. Ale czy na pewno?

Mamy tutaj do czynienia z produktem firmy, której specjalnością są różnego rodzaju latarki, a tym samym wydaje się, że kto jak kto, ale oni powinni wiedzieć jak zrobić dobre światełko do roweru.

Sprawdźmy zatem jak producent poradził sobie z wkroczeniem na nowy segment rynku.

Olight i1R na tle rejestratora Zoom H5

Firma Olight zaprezentowała niedawno dwie latarki będące swoimi przeciwieństwami:

• Olight I1R EOS
• Olight X9R Marauder

X9R Marauder to największa i najmocniejsza latarka w dotychczasowej ofercie firmy (25.000 lumenów), zaś i1R to najmniejszy z dotychczas oferowanych modeli i jednocześnie bohater dzisiejszego tekstu. Jest ona adresowana do odbiorcy poszukującego "breloczkowego" źródła światła.

Zobaczmy zatem co przedstawia maleństwo, które w porównaniu do drugiej największej latarki w ofercie, jaką jest Olight X7 Marauder (więcej o niej tutaj), prezentuje się jak na zdjęciu poniżej.

Urządzenia FortiGate są świetnymi zaporami sieciowymi klasy UTM. Do tej pory posiadały mały brak w postaci braku możliwości skorzystania z blacklist.
Teraz, od wersji 6.0 (tutaj pdf o tym co jeszcze się zmieniło) się to zmieniło i w niniejszym tekście pokażę jak je skonfigurować.

Ale po co blacklisty? 

• było to czasochłonne i wprowadzało chaos na liście adresów,
• nie umożliwiało zarządzania taką ilością adresów jak w przypadku blacklist. Pod tym linkiem FortiOS 6.0.0 Maximum Values Table, możecie sprawdzić ile wynosi maksymalna ilość adresów jaką Wasze urządzenie może obsłużyć korzystając z dotychczasowego sposobu, a ile wynosi ona w przypadku skorzystania z blacklist,
• nie umożliwiało dynamicznego zarządzania blokowanymi adresami. Zarówno dodanie, aktualizacja, czy usunięcie "klasycznego" adresu wymaga od administratora wykonania tej czynności ręcznie. W przypadku blacklist może to być robione odgórnie, ponieważ są one pobierane z serwera HTTP, w określonym interwale czasowym (z dokładnością do minuty). Teraz wystarczy, że admin serwera HTTP będzie zajmował się aktualnością listy, a urządzenia korzystające z tej blacklisty same będą ją uaktualniać. 

Czy zdarzyło się Wam kiedyś zastanawiać nad tym, czy strona na której się znajdujecie jest bezpieczna?
Czy wypełnienie na niej formularza z Waszymi danymi osobowymi nie spowoduje, że będziecie potem nieustannie spamowani? Czy pobranie pliku nie zarazi Waszego komputera złośliwym oprogramowaniem?

Ja przerabiałem taki temat kilka lat temu. Mój syn chciał pobrać coś do jakiejś gry: skórkę, czy jakiegoś itema... nie pamiętam. W każdym razie ojciec informatyk zauważył, że stronka jakaś dziwna. Ale ok. ESET nie blokował dostępu do strony, więc pobraliśmy co trzeba, skan antywirusem i czysto. W takim razie ojciec wyraził pisemną zgodę na zainstalowanie pobranego gadżetu.

No i co? No i zonk...

Nie pamiętam teraz dokładnych objawów, ale komp zaczął wariować z końcowym efektem w postaci reinstalacji Windowsa.
Nie mogłem uwierzyć, że ESET puścił babola. No cóż. Nauczka na przyszłość, aby w razie podejrzenia nie opierać się na jednym antywirusie, ale przesłać plik do virustotal.com.

Bawiąc się wtedy z reinstalacją pomyślałem, że fajnie by było móc sprawdzić nie tylko to czy plik nie zawiera wirusa, ale też czy strona z której został pobrany jest bezpieczna.

Ale jak to zrobić?

Kilka dni temu napisał do mnie jeden z czytelników z prośbą o przedstawienie w jaki sposób wykonuję wizualizację wyników uzyskiwanych przy pomocy programu iPerf3.
Jest to bardzo przydatny sposób na sprawdzenie poniższych parametrów:

• średniej wydajności łącza w danym okresie czasu,
• wartości szczytowych, 
• wartości minimalnych,
• przerw w transferach,
• korelacji w transferach (jak zaprezentowane na powyższym screenie wydajność łącza gigabit lan w porównaniu do WiFi2,4 i WiFi 5GHz)
• w przypadku sieci bezprzewodowych można także w bardzo prosty sposób sprawdzić, jak wygląda ich stabilność (dwa poniższe screeny to sieć 2,4GHz na tych samych urządzeniach, ale różnych kanałach).

Sieć Wi-Fi 2,4GHz pracująca bardzo niestabilnie (nakładające się kanały)

Sieć Wi-Fi 2,4Ghz prująca na tych samych urządzeniach co na wykresie powyżej, ale po zmianie kanału sieci

Trochę teorii na początek (spokojnie można przejść do kolejnego punktu;)

Usługa DNS odpowiada za tłumaczenie popularnych nazw stron na adresy IP serwerów na których się one znajdują. Innymi słowy, wpisując w pasku adresu przeglądarki adres strony, np. onet.pl, zmuszamy komputer do skorzystania z usługi serwera DNS, który podaną nazwę przetłumaczy na adres IP (w tym przypadku 213.180.141.140)

Czy jednak tak operacja odbywają się za każdym razem? Nie.