zapiski admina

Olight H1 Nova

Osoby znające mnie osobiście, jak też czytelnicy niniejszego bloga, wiedzą zapewne, że noszę przy sobie niewielki zestaw EDC, przydatny głównie do pracy, ale także w życiu codziennym. Składa się na niego niewielka latareczka Olight i3s wraz ze scyzorykiem Victorinox CyberTool 29.

W dniu dzisiejszym prezentację miał topowy router Synology, noszący oznaczenie RT2600ac (oficjalna strona produktu).

Także dzisiaj, późnym popołudniem, do moich drzwi zapukał kurier, który dostarczył mi takie właśnie urządzenie, abym razem z Wami mógł mu się bliżej przyjrzeć. Na razie udało mi się tylko pobieżnie z nim zapoznać oraz wykonać parę zdjęć. Jedno poniżej, reszta na końcu.

Synology RT2600ac

Nie miałem czasu, żeby go "odpalić", ale pierwsze oględziny robią wrażenie.
Urządzenie jest spore, co zresztą staje się już normą wśród topowych routerów także u innych producentów. Cztery dokręcane anteny MIMO. Przód to wbudowany czytnik kart SD, zaś z tyłu czteroportowy, gigabitowy switch z gigabitowym portem WAN (możliwość ustawienia Dual WANu).
Obok nich widoczny port USB prawdopodobnie w standardzie 2.0, który jest uzupełnieniem dla portu USB 3.0 znajdującego się po prawej stronie.

Jakiś czas temu napisał do mnie jeden z czytelników z zapytaniem czy teoretycznie dałoby się przegrać przy pomocy kabla mini jack do mini jack nagrania z telefonu Lumia.
Skąd takie pytanie? Okazuje się, że nagrania utworzone w tym telefonie, przy pomocy programu Dyktafon Pro + mogą być przerzucane jedynie przy pomocy Onedrive i tylko wtedy gdy rozmiar nagrania nie przekracza 100 MB.

Na dodatek podobno nie da się tego przerzucić kablem na kompa...Tego akurat nie sprawdzałem, ale wobec wątku (link) w którym mnóstwo ludzi skarży się na tego typu ograniczenia postanowiłem, że uwierzę im na słowo i nie będę tego sprawdzał :)

Wczoraj zdarzyła mi się sytuacja, której do tej pory w moim długim już życiu, nie miałem okazji doświadczyć.
Otóż, podczas aktualizacji firmware'u w routerze D-Link DIR-869 coś poszło nie tak, a co w ostatecznym rozrachunku zaowocowało tym, że nie chciał się ponownie uruchomić.

Mrugał do mnie powoli pomarańczowym światełkiem, a ja mrugałem do niego zdziwionymi oczyma. Patrzyłem tak na niego z 15 minut zanim neurony w moim mózgu wykoncypowały, że jednak coś poszło nie tak...

Oczywiście mógłbym Wam tutaj opisać wszelkie myśli jakie mi w tym czasie przez głowę przeleciały, ale myślę, że macie ważniejsze rzeczy niż zapoznawanie się z różnymi metodami na popełnienie samobójstwa :/

Ostatnio miałem okazję przetestować dla portalu benchmark.pl zasilacz o dość niewielkiej mocy, za to o sporych możliwościach (link - APC Back-UPS Pro 550 – najmniejszy z braci).
Eeeee.... czy jedno z drugim się nie kłóci? :) Przeczytajcie dalej, aby się przekonać ;)

Testowanym egzemplarzem był UPS APC Back-UPS PRO 550, który jest mniejszym modelem, testowanego przeze mnie na początku tego roku, zasilacza o takiej samej nazwie, ale dopuszczalnym obciążeniu 900VA (link - APC Back-UPS Pro 900 – zasilacz awaryjny dla mocnej stacji roboczej).

APC Back-UPS Pro 550 - widok od przodu

Ramdysk nie jest nową technologią. Według Wikipedii pomysł wyodrębnienia części pamięci operacyjnej jako dysku twardego był wykorzystywany już w latach 80. ubiegłego wieku.

Nie wiem. Skoro tak piszą, to pewnie tak było :)

Przenosząc się jednak szybko do czasów bieżących pragnę przestawić mój sposób na korzystanie z tego typu technologii. Sposób dzięki któremu Wasz komputer (zwłaszcza programy intensywnie korzystające z plików tymczasowych) przyspieszy, a jednocześnie Wasz dysk SSD odpocznie.
Same zalety? Prawie ;)

Ale najpierw wyjaśnię, czym jest ten ramdysk (poniższa definicja jest moja, więc macie prawo się z nią nie zgodzić:)

Ramdysk

Wydzielona część pamięci RAM która, dzięki odpowiedniemu oprogramowaniu, widoczna jest w systemie operacyjnym jako dysk twardy.

A przedstawiając to obrazkowo mamy poniższy schemat logiczny.

Schemat logiczny technologii ramdysku

Olight X7

Niedawno opisywałem latarkę Olight S2R Baton, która okazała się być urządzeniem o wysokich parametrach świetlnych, ale też o wysokiej jakości wykonania. Czymś z czym każdy facet powinien się zapoznać.

Już tamta latarka była swego rodzaju top of the tops w swojej klasie, a tym razem przyjrzymy się modelowi, który został stworzony nie tylko do tego, aby królować w swojej klasie, ale także w klasie prawdopodobnie wszystkich latarek kieszonkowo / przenośnych.

Niniejszym postem, pozwolę sobie na trochę prywaty :)

Olight S2R z czerwonym światełkiem w przycisku oznaczającym słabą baterię.

Od zapowiedzi przeprowadzenia testu latarek Olight S2R i Olight X7 Marauder minęło całkiem sporo czasu. Nie był to jednak czas stracony. Z jednej strony był wypełniony kończeniem innych obowiązków, ale też - w kontekście niniejszego tekstu - użytkowaniem i poznawaniem w codziennym użytkowaniu wymienionych latarek.

Tytułem wstępu napiszę, że pomimo mojej gorącej sympatii do firmy Olight, postaram się ten tekst przeprowadzić najbardziej obiektywnie jak tylko potrafię.