zapiski admina

Olight i1R na tle rejestratora Zoom H5

Firma Olight zaprezentowała niedawno dwie latarki będące swoimi przeciwieństwami:

• Olight I1R EOS
• Olight X9R Marauder

X9R Marauder to największa i najmocniejsza latarka w dotychczasowej ofercie firmy (25.000 lumenów), zaś i1R to najmniejszy z dotychczas oferowanych modeli i jednocześnie bohater dzisiejszego tekstu. Jest ona adresowana do odbiorcy poszukującego "breloczkowego" źródła światła.

Zobaczmy zatem co przedstawia maleństwo, które w porównaniu do drugiej największej latarki w ofercie, jaką jest Olight X7 Marauder (więcej o niej tutaj), prezentuje się jak na zdjęciu poniżej.

Urządzenia FortiGate są świetnymi zaporami sieciowymi klasy UTM. Do tej pory posiadały mały brak w postaci braku możliwości skorzystania z blacklist.
Teraz, od wersji 6.0 (tutaj pdf o tym co jeszcze się zmieniło) się to zmieniło i w niniejszym tekście pokażę jak je skonfigurować.

Ale po co blacklisty? 

• było to czasochłonne i wprowadzało chaos na liście adresów,
• nie umożliwiało zarządzania taką ilością adresów jak w przypadku blacklist. Pod tym linkiem FortiOS 6.0.0 Maximum Values Table, możecie sprawdzić ile wynosi maksymalna ilość adresów jaką Wasze urządzenie może obsłużyć korzystając z dotychczasowego sposobu, a ile wynosi ona w przypadku skorzystania z blacklist,
• nie umożliwiało dynamicznego zarządzania blokowanymi adresami. Zarówno dodanie, aktualizacja, czy usunięcie "klasycznego" adresu wymaga od administratora wykonania tej czynności ręcznie. W przypadku blacklist może to być robione odgórnie, ponieważ są one pobierane z serwera HTTP, w określonym interwale czasowym (z dokładnością do minuty). Teraz wystarczy, że admin serwera HTTP będzie zajmował się aktualnością listy, a urządzenia korzystające z tej blacklisty same będą ją uaktualniać. 

Czy zdarzyło się Wam kiedyś zastanawiać nad tym, czy strona na której się znajdujecie jest bezpieczna?
Czy wypełnienie na niej formularza z Waszymi danymi osobowymi nie spowoduje, że będziecie potem nieustannie spamowani? Czy pobranie pliku nie zarazi Waszego komputera złośliwym oprogramowaniem?

Ja przerabiałem taki temat kilka lat temu. Mój syn chciał pobrać coś do jakiejś gry: skórkę, czy jakiegoś itema... nie pamiętam. W każdym razie ojciec informatyk zauważył, że stronka jakaś dziwna. Ale ok. ESET nie blokował dostępu do strony, więc pobraliśmy co trzeba, skan antywirusem i czysto. W takim razie ojciec wyraził pisemną zgodę na zainstalowanie pobranego gadżetu.

No i co? No i zonk...

Nie pamiętam teraz dokładnych objawów, ale komp zaczął wariować z końcowym efektem w postaci reinstalacji Windowsa.
Nie mogłem uwierzyć, że ESET puścił babola. No cóż. Nauczka na przyszłość, aby w razie podejrzenia nie opierać się na jednym antywirusie, ale przesłać plik do virustotal.com.

Bawiąc się wtedy z reinstalacją pomyślałem, że fajnie by było móc sprawdzić nie tylko to czy plik nie zawiera wirusa, ale też czy strona z której został pobrany jest bezpieczna.

Ale jak to zrobić?

Kilka dni temu napisał do mnie jeden z czytelników z prośbą o przedstawienie w jaki sposób wykonuję wizualizację wyników uzyskiwanych przy pomocy programu iPerf3.
Jest to bardzo przydatny sposób na sprawdzenie poniższych parametrów:

• średniej wydajności łącza w danym okresie czasu,
• wartości szczytowych, 
• wartości minimalnych,
• przerw w transferach,
• korelacji w transferach (jak zaprezentowane na powyższym screenie wydajność łącza gigabit lan w porównaniu do WiFi2,4 i WiFi 5GHz)
• w przypadku sieci bezprzewodowych można także w bardzo prosty sposób sprawdzić, jak wygląda ich stabilność (dwa poniższe screeny to sieć 2,4GHz na tych samych urządzeniach, ale różnych kanałach).

Sieć Wi-Fi 2,4GHz pracująca bardzo niestabilnie (nakładające się kanały)

Sieć Wi-Fi 2,4Ghz prująca na tych samych urządzeniach co na wykresie powyżej, ale po zmianie kanału sieci

Trochę teorii na początek (spokojnie można przejść do kolejnego punktu;)

Usługa DNS odpowiada za tłumaczenie popularnych nazw stron na adresy IP serwerów na których się one znajdują. Innymi słowy, wpisując w pasku adresu przeglądarki adres strony, np. onet.pl, zmuszamy komputer do skorzystania z usługi serwera DNS, który podaną nazwę przetłumaczy na adres IP (w tym przypadku 213.180.141.140)

Czy jednak tak operacja odbywają się za każdym razem? Nie.

Dzisiaj ukazała się kolejna recenzja routera przygotowana przeze mnie dla benchmark.pl dotycząca routera ze średniej półki jakim jest D-Link EXO AC 2600 (DIR-882).
Urządzenie oferuje bardzo wysoką wydajność w zakresie sieci przewodowej, jak i obu sieci bezprzewodowych (2,4 GHz i 5GHz). Dodatkowo posiada opcję Smart Connect, dzięki której urządzenia podłączone przez Wi-Fi są podłączane automatycznie do sieci bezprzewodowej oferującej w danym momencie najlepsze warunki.

D-Link EXO AC2600 (DIR-882)

Tytułem przydługiego wstępu :)

Dzisiejsza epoka nazywana jest często epoką informacji, bowiem jeszcze nigdy w historii ludzkości nasz gatunek nie wytwarzał ich tak wiele jak obecnie.

Firma Olight, z prędkością niemalże karabinu maszynowego, wydaje coraz to nowe modele swoich latarek. Ktoś mógłby rzec, że nie ma nic bardziej monotonnego i rzadziej się zmieniającego niż właśnie ta kategoria urządzeń. A tu proszę. Minął raptem miesiąc od testu ostatnio zaprezentowanego modelu M2R Warrior i już mamy kolejną nowość.
A co ważniejsze, z każdym modelem producent wprowadza coś nowego. Z każdym modelem jakieś ulepszenia, zmiany i dążenie do ideału.

Czy więc model S1 mini Baton, stanowi taki właśnie krok? Krok do nirwany flashoholików?

Torba NutSac model Mag-Satch z przyczepioną do magnesu w klapie torby latarką Olight H1 Nova

Geneza chęci posiadania torby EDC

Jakiś czas temu na stronie everydaycarry.com była informacja o torbach z firmy NutSacBags.
Został tam przedstawiony model Mag-satch, który - co tu owijać w bawełnę - bardzo przypadł mi do gustu i pomyślałem, że fajnie by było w czymś takim nosić sprzęt EDC.