Teraz, od wersji 6.0 (tutaj pdf o tym co jeszcze się zmieniło) się to zmieniło i w niniejszym tekście pokażę jak je skonfigurować.
Ale po co blacklisty?
Przecież w przypadku małej ilości adresów można je dodawać skryptami, spinać w grupy i przypinać do odpowiednich polis, ale:
- było to czasochłonne i wprowadzało chaos na liście adresów,
- nie umożliwiało zarządzania taką ilością adresów jak w przypadku blacklist. Pod tym linkiem FortiOS 6.0.0 Maximum Values Table, możecie sprawdzić ile wynosi maksymalna ilość adresów jaką Wasze urządzenie może obsłużyć korzystając z dotychczasowego sposobu, a ile wynosi ona w przypadku skorzystania z blacklist,
- nie umożliwiało dynamicznego zarządzania blokowanymi adresami. Zarówno dodanie, aktualizacja, czy usunięcie "klasycznego" adresu wymaga od administratora wykonania tej czynności ręcznie. W przypadku blacklist może to być robione odgórnie, ponieważ są one pobierane z serwera HTTP, w określonym interwale czasowym (z dokładnością do minuty). Teraz wystarczy, że admin serwera HTTP będzie zajmował się aktualnością listy, a urządzenia korzystające z tej blacklisty same będą ją uaktualniać.
