zapiski admina

Pierwsze wrażenie jakie latarka robi po wyjęciu z opakowania jest bardzo pozytywne. Biorąc ją w dłoń ma się wrażenie trzymania kawałka dobrze wykonanego sprzętu. Od strony technicznej i estetycznej wszystko jest nienagannie. Elementy idealnie spasowane i wykonane.
Materiał użyty do produkcji to solidne aluminium 6061-T6 z bardzo twardym anodowaniem typu III.
Z kolei klips to stal nierdzewna. Jest on duży i dość twardy, dzięki czemu latarkę można bardzo dobrze przypiąć np. do kieszeni jeansów. Można go obkręcać dookoła latarki, a także całkowicie zdjąć.

Latarka Olight S2R Baton przypięta do kieszeni spodni przy pomocy klipsu

Skorzystanie z niego powoduje, że latarka jest przypięta do elementu naszej garderoby soczewką do góry i nie wydaje mi się, aby było to najlepsze rozwiązanie z uwagi na to, że kurz, czy np. pył (jeżeli pracujecie w takim środowisku) będzie opadał na soczewkę, która jest najdelikatniejszą częścią latarki.
Odnosząc się w tym kontekście do poczciwej i3s wspomnę, że tam klips jest z drugiej strony latarki co powoduje, że po skorzystaniu z niego latarka jest skierowana soczewką do dołu. Wydaje mi się, że jest to lepsze rozwiązanie.

Twardość materiału przetestowałem przypadkiem poprzez upadek latarki z wysokości około 1,5m na płytki.
Zadziwiające jak w momencie jej spadania czas zwolnił - zanim dotknęła płytek zdążyło mi przemknąć przez głowę "o... #$^&#*@ .... jeszcze test nie zrobiony...."
Na szczęście po upadku pozostała tylko niewielka "pamiątka" na krawędzi. Ufff.... :)

Uszkodzenie po upadku latarki z wysokości 1,5m na płytki

Ponadto o jakości i dbałości wykonania niech świadczą takie detale jak błękitne obwódki wokół przycisku i soczewki, czy fakt, że dołączana smycz miała na lince założony kawałek drucika do przewlekania jej przez otwór latarki. Drobna rzecz, ale jakże potrafi umilić życie :)

Powracając jeszcze do tematu przycisku. Jest to przycisk sterowania elektronicznego, ukryty pod czarną półprzeźroczystą gumą. Gdy bateria jest słaba i niedługo "padnie", przycisk zaczyna świecić na czerwono (widać to na zdjęciu z początku posta. Zdjęcie można kliknąć, aby się powiększyło. Fajnie wygląda jako tapeta na pulpicie ;))
Włącznik pracuje z dobrze wyczuwalnym kliknięciem.

Rękojeść to kwadratowe wypustki zwiększające przyczepność i zapobiegające zbytniemu wyślizgiwaniu się z dłoni. Z kolei tył to całkiem płaska powierzchnia dzięki czemu latarkę można stawiać w pozycji pionowej. Także temu kryterium zostało podporządkowane umiejscowienie otworu na linkę z boku latarki, zamiast na spodzie.

Olight S2R od tyłu z widocznym gniazdem dla magnetycznego kabla

Tył, to odkręcana nakrętka, po odkręceniu której można dokonać ewentualnej wymiany akumulatora. Napisałem "ewentualnej" gdyż w nakrętce znalazło się także miejsce na złącze dla kabla umożliwiającego ładowanie latarki z ładowarki USB lub power banka. Latarka jest ładowana przez niego prądem o natężeniu ≈ 0,8A.
Proces ładowania sygnalizowany jest czerwonym światełkiem przy końcówce do ładowania, natomiast jego zakończenie powoduje zmianę koloru na zielony.

Ładowanie latarki Olight S2R z power banka poprzez magnetyczny kabel

Gdybyście jednak chcieli skorzystać z możliwości wymiany dostarczonego akumulatorka, to możecie zamiast niego zamontować inny typu 18650 lub dwa RCR123A.
Wprawdzie RCR123A nie posiadam, ale zrobiłem dla Was porównanie akumulatorka 18650 w korelacji do popularnych akumulatorków typu duży paluszek (AA) i mały paluszek (AAA).

Od lewej akumulatorek Olight ORB-186C32 w porównaniu do akumulatorka rozmiaru AA (tzw. paluszek) i akumulatorka AAA (tzw. mały paluszek)

Wynikiem wysokiej jakości jest m.in. wodoodporność latarki w standardzie IPX-8 co wg Wikipedii oznacza:

[...] ochrona przed skutkami ciągłego zanurzenia w wodzie (obudowa ciągle zanurzona w wodzie, w warunkach uzgodnionych między producentem i użytkownikiem, lecz surowszych niż według cyfry 7) [...]

Z kolei IPX-7 mówi 30 min na głębokość 0,15 m powyżej wierzchu obudowy lub 1 m powyżej spodu dla obudów niższych niż 0,85 m. W Internecie można znaleźć wiele filmików gdzie latarka jest zanurzana znacznie ponad te wartości. One chyba mają charakter parametrów minimalnych.

Kończąc omawianie tylnej części należy zaznaczyć, że znalazło się tam także miejsce na magnes. Służy on z jednej strony do łączenia widocznego wyżej kabla do latarki, ale także jest on na tyle silny, że można dzięki niemu latarkę przyczepić do dowolnego metalowego przedmiotu, np. do otworzonej maski samochodu gdy zajdzie taka potrzeba.

Dane techniczne latarki Olight S2R Baton

Parametr	Właściwość
Dioda LED	Cree XM-L2
Wodoodporność	IPX 8
Wymiary i waga	105 x 23 mm; 101,5g
Kompatybilne baterie	1 x 18650 (dostarczana z latarką) 2 x RCR123A / RCR123A
Maksymalna wydajność	1020 lumenów
Zasięg promienia światła	153m

Tryby świecenia, czyli interfejs, w Olight S2R Baton

Latarka posiada kilka trybów do których dostajemy się poprzez różne kombinacje przyciskania / przytrzymywania przycisku zasilania. Pierwsze naciśnięcie powoduje jej uruchomienie w trybie w którym została wyłączona. Jest to funkcja pamięci, dzięki czemu producentowi udało się uniknąć konieczności każdorazowego przełączania latarki z trybu domyślnego do trybu ulubionego przez użytkownika.
Tutaj jest jedno ograniczenie. Pozostawienie latarki w trybie Turbo, spowoduje jej uruchomienie w trybie wysokim (high).

Tryby świecenia Olight S2R Baton

Tryb świecenia	Ilość lumenów	Czas świecenia
Księżyc (Moon)	0,5 lumena	60 dni
Niski (Low)	12 lumenów	120 godzin
Średni (Medium)	120 lumenów	13 godzin
Wysoki (High)	500 lumenów	200 minut
Turbo	1020 lumenów ⟿ 500 lumenów	2 minuty ⟿ 190 minut

Tryby można zmieniać przy włączonej latarce poprzez przytrzymanie włącznika. Wtedy następuje "karuzela" trybów Niski → Średni → Wysoki itd. Do trybu Księżycowego dostajemy się poprzez dłuższe, ciągłe, przytrzymanie przycisku włączania przy wyłączonej latarce.
Tryb Turbo można z kolei włączyć niezależnie od tego czy latarka jest aktualnie włączona, czy nie, poprzez dwukrotne naciśnięcie włącznika. Działa on przez 2 minuty po czym, ze względów ochronnych, następuje przejście do trybu Wysokiego.

Tryby ochronne są konieczne, ponieważ tak efektywne diody wytwarzają spore ilości ciepła. W trybie Wysokim latarka potrafi nagrzewać się w okolicy głowicy do 45°C

Temperatura przy głowicy po kilkunastu minutach świecenia latarki Olight S2R Baton w trybie Wysokim

W sposób wymieniony powyżej, ale poprzez trzykrotne naciśnięcie przycisku, dostaniemy się także do trybu stroboskopu, który nie został wymieniony w powyższej tabeli. Intensywność mrugania wynosi w nim 10Hz (czyli 10 razy na sekundę) i na oko jest to tryb Wysoki, czyli 500 lumenów.

Dodatkowo istnieje możliwość skorzystania z wyłącznika czasowego - 9 minut, lub 3 minuty - po którym latarka się wyłączy. Tutaj nie będę opisywał procedury ich uruchomienia, ponieważ zainteresowane osoby mogą taką informację odnaleźć w instrukcji. Również tam można przeczytać w jaki sposób zablokować / odblokować włącznik.

Możliwości nie brakuje - prawda? :)

Zanim przejdę do dalszych tematów chciałbym napisać o trybie księżycowym.
Czytałem wiele zachwytów na temat przydatności tak niskich trybów (tutaj ma on 0,5 lumena). Byłem przekonany, że są to tylko czcze zachwyty, bo na co może się przydać pół lumena?
Okazuje się, że jest to wartość idealna do przeglądania np. dokumentów, książki, czy mapy w ciemności. Nie powoduje oślepienia, a jednocześnie jest wystarczająca do celów dla których została przeznaczona o czym przekonać się można na poniższym zdjęciu.

Latarka Olight S2R Baton oświetlająca książkę w trybie księżycowym z wysokości około 30cm

Jeżeli więc macie ochotę powrócić do czasów młodości, kiedy pod kołdrą i przy latarce, czytaliście komiksy, to S2R Baton może być dla Was ideałem ;)
Jest to także ilość światła na tyle wystarczająca, aby np. po wybudzeniu się ze snu, ubrać się w schronisku i wyjść bez budzenia ludzi dookoła.

Wiązka światła

W niniejszym modelu pierwszy raz spotkałem się z optyką PMMA TIR której zasada działania polega na tym, że nad diodą zamontowana jest soczewka, której zadaniem jest częściowe przepuszczanie światła przez siebie i częściowe jego odbijanie na ścianki reflektora. Z informacji producenta wynika, że użyta soczewka charakteryzuje się przepuszczalnością światła na poziomie 90% oraz generuje strumień świetlny o szerokości 22°

Porównanie działania optyki TIR do klasycznego reflektora z latarek. Schemat ze strony www.archlighting.com

Ostatecznie, widocznym efektem tego rozwiązania jest piękna, szeroka i jednorodna wiązka światła o łagodnych krawędziach. Nie jest to wiązka typowa dla latarek "szperaczy" posiadających wąski, skupiony i długi strumień świetlny. Tutaj jest on krótszy, ale znacznie szerszy i dzięki temu, w codziennym użytkowaniu, znacznie bardziej praktyczny (przynajmniej wg mnie), ponieważ oświetlający znacznie większą przestrzeń przed latarką / osobą trzymającą latarkę.

Wiązka światła latarki Olight S2R Baton

Jak taka wiązka przekłada się na warunki troszkę bardziej rzeczywiste niż tylko oświetlanie ściany? :)

Poniżej wykonałem zdjęcie drzewa na podwórku za moim blokiem. Ja wiem, że ono tam jest, a Wy możecie (nie musicie) uwierzyć mi na słowo.

Zdjęcie drzewa w ciemności

Jeżeli jednak jesteście niedowiarkami, to przy pomocy testowanej latarki odsłonię je dla Was ;)

Zdjęcie drzewa po oświetleniu latarką

Drzewo oddalone jest około 20m od balkonu z którego robiłem zdjęcia. Profesjonalnym fotografem nie jestem, ale mam nadzieję, że udało mi się oddać naturę wiązki, którą latarka generuje.

Spostrzeżenia na koniec

Latarka zaskoczyła mnie przede wszystkim jakością wykonania, mocą i czasem pracy na baterii. Wprawdzie do jakości mogła mnie przyzwyczaić, wcześniej już wymieniana, moja mała i3s, ale z tak mocną latarką, która na dodatek potrafi tak długo świecić, nie miałem do czynienia. 

Do tej pory, na latarki zasilane innymi ogniwami niż mały lub duży paluszek, patrzyłem bardzo niechętnie. Wychodziłem z założenia, że dostęp do zapasowych ogniw musi być maksymalnie uproszczony. A co by nie pisać o akumulatorkach 18650, to raczej w kiosku ich nie znajdziemy.

Na tą bolączkę Olight znalazł świetne rozwiązanie jakim jest port dokujący z tyłu latarki. Ładowarki USB, czy też power banki są wszędzie, dzięki czemu problem naładowania latarki przestał istnieć. Na wszelki jednak wypadek, zawsze istnieje możliwość klasycznego rozwiązania, tj. wzięcia zapasowych ogniw i ich wymiany w razie konieczności. 

Na chwilę obecną chyba nie ma lepszego i bardziej wszechstronnego sposobu na zasilanie latarek.